کی همراه

کی همراه

آزاده دیگری چو جان داد در راه

فریاد شد اشک دیدگان با هر آه

از راست و چپ ز هر طرف اردوگاه

گم شد ره آزادگی در این بنگاه

سرگرم سیاست هر طرف یک روباه

بنشسته خموش بسی و در مخفی گاه

جمعی خوش از آنکه میرسد از ره شاه

جمعی به دعا نشسته اند بر درگاه

جمعی شده حامی ستم یا گمراه

جمعی پی آنکه کرده ظلمت اصلاح

آزاده رود ز دست ولی ما خودخواه

شرم است که جدا نشسته ما تا همراه

آزاد شد آزاده, درخشید چون ماه

شمعی شد و سوخت تا که گردیم آگاه

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) آذر ١٣٩١

ایکاش روشنگران ما روشن تر از آن بودند که هنوز که هنوز است, تنها خود را راه بدانند و بنامند و دستان مبارزه را بر گلوی همدگر بفشارند , ایکاش باز در خودبینی سیاسی و فلسفی گم نمیشدیم و با جدایی در جنبش , به رژیم نفرت انگیز جواز ادامه ستمگری و بقا نمیدادیم, زمانی که آزادگان تک به تک پر پر میشوند.