کریسمس بر هم میهنانی که از این فرصت شادی آور برای یادآوری انسانیت استفاده میکنند خجسته باد
---
«شب یلدا» هم آمد و رفت... بیگمان آیین و سنتهای کهن مردم در سرزمینهای مختلف از زمانهای دور از هم تاثیر پذیر بوده اند, گاه با شباهت های بسیار و گاه به شیوه متفاوتی در فرهنگها و سرزمینهای مختلف رشد کرده اند و برای مردمشان به یادگار مانده اند. در کشور ما هم پایکوبی و بزرگداشت یلدا در برخی شهرها یکسان و برخی دیگر کمی متفاوت تر هستند.
در بسیاری فرهنگها , تاریکی نمادی اهریمنی بوده, و آغاز شکست آن در درازترین شبها , جشن گرفته شده که نشانی از پیشروی بسوی هر چه کوتاه تر شدن شبها بوده.
در روم باستان و هم‌زمان با ترویج مسیحیت، پرستش سول اینویکتوس (خورشید شکست ناپذیر) ایزد پاگان رومی بسیار شایع بود و رومیان زادروز او را در زمان انقلاب زمستانی جشن می‌گرفتند. سول اینویکتوس در آیین میتراییسم رومی نیز نقشی ویژه داشت و حتی میتراس (معادل یونانی میترا ایزد باستان ایرانی) لقب خورشید شکست ناپذیر را داشت.
برخی از پژوهشگران باور دارند که مسیحیت غربی چارچوب اساسی خود را از آیین پیش از مسیحیت روم باستان همچون میتراییسم تاثیر گرفته و کریسمس آمیزه‌ای از جشن‌های ساتورنالیا و زایش میترا در روم باستان در زمان قرن چهارم میلادی با رسمی شدن آیین مسیحیت و به فرمان کنستانتین به عنوان زادروز رسمی مسیح در نظر گرفته شد و پیش از پذیرفتن آیین مسیحیت، رومیان هر ساله در روز ۱۷ دسامبر جشنی هفت روزه به نام ساتورنالیا داشتند ( سیاره کیوان = ساتورن) که در بزرگداشت ایزد باستانی زراعت بود و انقلاب زمستانی را شامل می‌شد.
میان آیین مسیحیان و میتراییسم همسانی بسیاری میتوان یافت. چنانچه میدانیم, امروزه بسیاری از مسیحیان زادروز مسیح را در خانواده ها و دور هم جشن می‌گیرند , درخت کریسمس را آرایش میدهند شمع روشن نگاه یا درخت کریسمس را با چراغ‌های کوچک نورانی و رنگین آراسته میکنند، خوراک ویژه آماده کرده, شب زنده داری میکنند ؛ به دید و بازدید یکدیگر می‌روند و در کنار دوستان وخانواده پایکوبی میکنند ؛ بسیار نزدیک به همان آیین که ایرانیان باستان هم در شب یلدا برگزار می‌کردند. کریسمس و یلدا , نوروز و عید پاک , و نماد تخم مرغ هم نمونه‌ای از ریشه های بسیاری از باورها، کیش و آیین ها ، نمادها، داستان‌ها و افسانه‌های مشترکی هستند که مردم سرزمینها و باورهای متفاوت را به هم پیوند میدهند.
بیگمان باید در آموختن و گستردن و به یاد آوردن آیین پسندیده کهن کوشا باشیم. با همین آیین پنسدیده و مهر هست که میتوان سیاهی اهریمن را شکست داد.
---
روز شادی آمده تا ما بپوشیم رختمان
در کنار هم شویم شاد تا شکوفد بختمان
گرچه گاهی هم شکوفایی نباشد سهم مان
کار و رنج و یاس و سختی میکند سرسختمان
ک -- ر ---ی ---- س ----م ------ س
اهلی
---
روز خوش
در این روزی که شاد است هر کجایی
اگر سرخی ، و سبزی یا حنایی
اگر در قلب خود خوش با دعایی
اگر شادی به منزل یا سرایی
مبر از یاد هر رنج و بلایی
که بنشست بر درون سینه هایی
مبر از یاد غم هر بی نوایی
غم بی سر پناهی بی غذا یی
مبر از یاد غم و درد جدایی
غم آنان که داری آشنایی
غم آزادگان با وفایی
که در بندند به جرم بی خدایی
چرا باید کنند حق را گدایی
چو هستند در پی راه و هوایی
بجنگند با تباهی ، ناروایی
بجویند درد ما را چون دوایی
مبر از یاد ز شور همصدایی
ز شور مهر و پرواز رهایی
جدا منشین ، جدا این دم چرایی
در این روز خوش خود هر کجایی
ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) آذر ۱۳۹۰
Comments