چاه بدر

ای بسا آیات که نازل شد برای جنگ و قدر

تا گرفت جان جنگ قدرت در کنار چاه بدر

پلکانی شد تجارت با سیاستها و تیغ

از ره آمد حاکمی نو اندک اندک تا به صدر

اهلی

١٣ مارس سال ٦٢٤ میلادی , روزیست که هواداران محمد سپاه تاجران مکه را , در نبرد بدر , شکست دادند. بسیاری این پیروزی را به عنوان نقطه زمانی مهمی در جابجایی قدرت سیاسی و رشد اسلام میشناسند.

آیات بسیاری در این مدت نازل شدند. به گفتهٔ محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، آیات ۱۲۱ تا ۱۲۸ سورهٔ آل عمران صریحاً به بدر اشاره کرده‌است.همچنین طبق دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، سورهٔ انفال در شأن این نبرد نازل شده‌است.

وات می‌گوید: «این شکست به مکه آسیب بزرگی زد، اما آن را فلج نکرد. از دست‌دادن بسیاری از سران برای مکیان زیانی بزرگ بود، اما شاید بزرگ‌ترین ضرر از دست دادن اعتبار و قدر و منزلت بود.»

پس از این واقعه، محمد در جایگاه مستحکم‌تری در مدینه قرار گرفت. به گفتهٔ وات، اعتمادبه‌نفس و اعتباری که مسلمانان با این پیروزی کسب کردند، عواملی بود که بدون آن‌ها اسلام به‌سختی می‌توانست به جایگاه کنونی‌اش برسد.

در نظر مسلمانان، این پیروزی نتیجهٔ امداد الهی بود, ایشان بر این باور بودند که خدا فرشتگانش را برایشان فرستاده‌است

به گفتهٔ وات، «این مصیبت که بر سر اهل مکه آمد مجازاتی بود که پیش‌تر در آیات مکی پیش‌بینی شده بود و بنابراین صحت ادعای پیامبری محمد را معلوم کرد»

پیروزی در این نبرد سبب شد اهل مدینه برای شرکت در لشکرکشی‌های مسلمانان آماده‌تر باشند. احتمالاً قبایل میان مدینه و دریای سرخ برای اتحاد با محمد آماده‌تر بودند؛ چراکه قریش در تابستان آن سال جرئت نکرد کاروانی را به سوریه بفرستد.

با شکل گیری قدرت ,اتحاد در تجارت , سیاست , باورها, و شمشیر , درهای فرصت به سوی بیرون از عربستان گشوده شد.