پدر مادر

پدر مادر

پدر مادر چو خورشیدند و ماهند

به جان خسته ما سرپناهند

اگر که با خدا یا بی خدایند

برای کودکان چون تکیه گاهند

اگر در فقر و درد و بینوایند

و یا گم گشته در اوج رفاهند

اگر با هم و گر از هم جدایند

شب تاریک ما را چون پگاهند

و گر با ما ، جدا یا هر کجایند

چه خوش از ما به لبخند و نگاهند

چه زیبا گر که همره ، همصدایند

و خالی از فریب و اشتباهند

چه بهتر گر که انسان و رهایند

خطا هم هست چه باک گر بیگناهند

چه والا گر برای حق به پایند

و با آزادگی راهی به راهند

به رنج و درد ما همچون دوایند

دوای گریه و اندوه و آهند

و ما را هر کجا چون رهنمایند

پر از هشدار و پند از ره و چاهند

امان گر کودکان را بی وفایند

شبی تارا و چون روزی سیاهند

پدر مادر چو خورشیدند و ماهند

به جان خسته ما سرپناهند

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) خرداد ۱۳۹۱