وطن ماست

وطن ماست

اینجا که شده سطل ذباله وطن ماست

هر گوشه آن پاره ای از جان و تن ماست

این درد و زبونی همه از ماست که بر ماست

این دولت و دین زاده ز هر اهرمن ماست

این پوست کلفتی که شده صاحب دولت

ملای محل بود که کنون کرگدن ماست

این رهبر خونخوار و فریبنده و مکار

شیطان زمان است کجا بت شکن ماست

فردوسی توس گرچه ز جان داده به ما پند

اینجا عربی از چه زبان و سخن ماست

کالا شده زن گرچه در این دین ریاکار

یک خواهر و یک دختر و مادر و زن ماست

همخوابه هر دشمن و بیگانه و اینبار

میهن ز چه دروازه به چین ختن ماست

این ننگ و ستم ، فقر و ریا ، درد و بلاها

هر یک شده زخمی که بروی بدن ماست

هر آنچه ربودند و زدودند و دریدند

سرمایه فرهنگ و ز کیش کهن ماست

از وحشت و جهل برده ز یاد قدرت پرواز

در راه وطن فرصتی از پر زدن ماست

ای عاشق میهن که ز جان گشته تو برپا

یکبار دگر نوبت عاشق شدن ماست

از ماست که بر ماست چنین گر وطن ماست

برپا شده چون میهن ما جان و تن ماست

ا.ه.ل.ایرانی - اهلی - خرداد ۱۴۰۰

https://www.facebook.com/photo?fbid=10160975639788327&set=a.494707493326