مزگت و مسجد
- laksariamir
- Aug 9, 2020
- 2 min read
مزگت و مسجد
مسجد امروز گر که در دستان هر دیوانه است
ریشه این واژه خود یک قصه و افسانه است
از عربها نیست مسجد , ریشه اش شاهانه است
حاصل از فرهنگ و کیش و واژه ای بیگانه است
مسجد از مزگت رسید گر این زمان دردانه است
گرچه بگذشت بس زمان و ناگهان غمخانه است
گر که مسجد سجده گاه و مهد دیندارانه است
ریشه اش مزگت و مزگوت است از آن مستانه است
مزگت و بت خانه مسجد را سر و سامانه است
در پرستشگاه انسانها چو یک میخانه است
مزکد است درگاه یزدان , یک نیایش خانه است
مز همان یزدان و کد هم یک سرا یا خانه است
مسجد امروز گر که در دستان هر دیوانه است
ریشه این واژه خود یک قصه و افسانه است
ا.ه.ل ایرانی -اهلی- مرداد ۱۳۹۹
مَزگَت واژه‌ای ایرانی به معنی مسجد است و ریشهٔ آن پارسی باستان مزکد از مزداکده است. مز در مزکد یا مزگت همان یزدان یا خدا و کد به معنی خانه ست.
معادل این واژه در آرامی هخامنشی، سریانی و مندائی مَسْگداء است، و از آرامی وارد زبان عربی شده است.
در زبان پهلوی به مسجد ، مزگت یا مِزگوت گفته می‌شود و در کردستان ایران ، عراق ، ترکیه و سوریه این واژه کاربرد دارد .
در انگلیسی نیز Mosque و در ارمنی Maskit باز هم ریشه در مَزگِت دارد.
هنوز برخی از مسجدهای کهن ایران با نام مزگت نامیده می‌شود مانند «ایسپیه مزگت» (مسجد سپید) در گیلان «دزگامزگت» مازندران و در تمامی مناطق کردنشین مانند مزگت طوبی خانم
در روستاهای رامسر چون گذشته این واژه هنوز به معنای مسجد به کار می‌رود. در جواهرده مسجدی قدیمی را به نام مزگت می‌نامند. مسجد آدینه نیز که مسجد تاریخی و کهن است به این نام خوانده شده‌است. گویا پیش از اسلام در این مکان نیایشگاه آناهیتا بوده‌است و پس از
اسلام به نام مسجد تبدیل و به مزگت آدینه معروف شده‌است. گورهای بزرگ زرتشتیان در پیرامون آن خود دلیل بر این است که در گذشته و دوره‌های مختلف این مکان به عنوان معبد و نیز آتشکده زرتشتی مورد توجه بوده‌است. در بخشی دیگر از جواهرده رامسر که در کنار چکاد سماموس است مسجدی بود که مردمان آن را به عنوان مزگت مزگتا می‌خواندند و در توصیف آن آمده‌است: مسجد بزرگ و جامع
Comments