محمد صابر
تو بشنو از دل زارم
محمد صابرم ، یارم
بلوچم من و هشیارم
و ای بس کرده آزارم
دو سال در بند گرفتارم
شدم هجده و میبارم
و این دم حق رای دارم
چه کس را من طرفدارم؟
نه مشق یا درس و یا کارم
فقط بند است و دیوارم
نه از خانه به دیدارم
نه کس بشنوده اخبارم
مرا گویند ز گفتارم
و من گویم ز اجبارم
بدان از روز دشوارم
و یا از هر شب تارم
امید است گرچه ابزارم
پلیدان میکنند خوارم
از این زندان چو بیزارم
خدا , یا خلق نگهدارم ؟
و در بندم و بیمارم
و شاید بر سر دارم
بیا یارم و غمخوارم
بشو هم میهنم , یارم
ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) بهمن ۱۳۸۹
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز جمعه ۱۵ فروردین ماه ۱۳۹۹, محمد صابر ملک رئیسی, زندانی سیاسی اهل زاهدان و محبوس در بند ۷ زندان مرکزی اردبیل که در حال تحمل دوران محکومیت حبس تعزیری توام با تبعید خود می باشد در نامه ای سرگشاده به ابراهیم رئیسی, رئیس قوه قضائیه نسبت به محرومیت زندانیان سیاسی از حق مرخصی علیرغم شیوع ویروس کرونا اعتراض کرد.
این زندانی سیاسی در بخشی از این نامه نوشته است: “من به عنوان یک زندانی که محکوم به ۱۵ حبس سال شده‌ام و در حال سپری یازدهمین سال از مجازات تعیین شده ام هستم. حال باید بمیرم و نفس کشیدن برای من حرام است؟! آیا دادستانی که مدعی‌العموم است حق پرخاشگری و هتک حرمت من زندانی را دارد؟ آیا مجاز است که فتوای قتل من را صادر بکند؟ آیا اینجا سوالی مطرح نمی‌شود که برنامه ای برای سوء قصد به جان من و امثال من به بهانه ویروس کرونا تدارک دیده شده باشد”؟
Comentarios