ما کودکان دنیا ما کودکان دنیا ، داریم همه یک رویا فقر و تباهی پایان ، در هر کجای دنیا تا نان ما مهیا ، تا آب ما گوارا آوارگی نباشد ، بی خانه یا بی ماوا هرگز نمانده دیگر ، دستی به روی ماما هرگز نمانده بیکار ، مامان و یا که بابا در کوچه های حسرت ، هرگز نمانده تنها اندیشه گشته آزاد ، دانش نگردد حاشا از هر نژاد و مکتب ، بی وحشت و مهابا از هر کجا که هستیم ، با هم کنیم مدارا خشکد اگر که صحرا ، خشکیده قلب دریا با قلب خود چو دریا ، جان میدهیم به صحرا با مهر و با محبت ، گردیده نیک و دارا در خاک آدمیت ، با هم شویم توانا پایان رسد شکنجه ، زندان و بند تارا کشتار و جنگ و اعدام ، پایان بگیرد هر جا گر کار سخت و آزار ، بر جان ماست هویدا پایان درد کجا هست ، ما تا به کی شکیبا پایان فرق بیجا ، پایان رسد ستمها مردان زنان برابر ، یا دختر و پسرها در سینه مانده با ما ، گر هست خدای یکتا از آسمان نیاید ، با حیله یا معما تا کی حجاب و فحشا ، تا کی ستم به زنها تا کی بهشت مردان ، ما دختران پذیرا جهل است چو دشمن ما ، در پشت هر چه دعوا بر جهل ریشه هامان ، باید که گشته بینا تا هر چه دست ناپاک ، گردد همیشه افشا در این نبرد آخر ، باید که گشته برپا دنیای ما سراپا ، گردیده شاد و زیبا دنیا دوباره افتد ، در دست پاک و دانا این دم اگرچه یک خواب ، فردا نمانده رویا با هم چو سازیم فردا ، ما کودکان دنیا ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) مهر ماه ۱۳۹۱
Comentarios