ما از ما ربود

ما از ما ربود

آمدند از زیر خاک خوردند و بردند هر چه بود

جان و روح مردمان آزرده هستی شد کبود

زندگی آتش زدند ما گشته نابینا ز دود

یادمان رفت صد عجب این درد سوزان وجود

ترس دوزخ را نهادند هر کجا در تار و پود

وعده دادند از بهشت ما برده گشتیم در سجود

کرده با نام خدا بر پاره های جان صعود

در نبرد پول و قدرت خودبخود گشتند حسود

هستی ی مردم دریغا لحظه لحظه در رکود

هر که نادان بود خدای این ستمکاران ستود

یا که شد همسفره با ظالم به درد ما فزود

همره بیگانگان شد تا که ما از ما ربود

هر که بود آزاده از آزادی و حق داد سرود

گرچه گه در بند فتاد یا زیر خاک حق غنود

سر برایت آورم آزاده از جانم فرود

بر تو از ما هر کجا تا آخر دنیا درود

هر که دانا بود پیام مردم دانا شنود

در دلش تنها ز مهر و آدمیت کرد ورود

هر چه هست دینت ، مسلمانی ، مسیحی یا جهود

گر که دینت راه انسانی نبود دیگر چه سود

از چه بنشستیم خموش و بی اثر عمری خمود

سوی دریایی ز حق ما قطره ای گردیم ز رود

گرچه بردند هر چه بود و زندگی کردند نبود

گر بپا خیزیم رسد پایان ظلمت دیر و زود

ا.ه.ل.ایرانی -اهلی- خرداد ۱۴۰۱

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10161775662543327&set=a.494707493326