قمرالملوک وزیری
- laksariamir
- Aug 5, 2020
- 2 min read
آسمان در وطن از نور قمر تابان شد
از صدای خوش او گرچه زمین رقصان شد
بی حجاب آمد و خواند , مملکتی حیران شد
چه دلی داشت که مهرش همه جا افشان شد
اهلی
قمرالملوک وزیری (قمرخانم سید حسین‌خانزاده , ۱۲۸۴ در تاکستان – درگذشته ۱۴ مرداد ۱۳۳۸ در تهران) خواننده آوازهای سنتی ایرانی بود که در دورهٔ خود بسیار شهرت یافت و نخستین زنی بود که در ایران بدون حجاب روی صحنه رفت و با خود نیاز به دگرگونگی زمان و حق جویی زنان را به ارمغان آورد. از او به عنوان پرآوازه‌ترین خواننده زن آوازهای سنتی ایران یاد می‌شود.
جدا از صدای دلنشین , قلبی بزرگ و پر مهر داشت. داستانی که از او بجاست, سوار بر درشکه بود که صحبت با درشکه چی, که قمر را نمیشناخت, به آنجا کشید که آرزویش بود قمر در عروسی فرزندش بخواند, ولی میگفت ما کجا قمر کجا. قمر پرس و جو کرد و در روز عروسی ساده پسر درشکچی, با هدایا و ارکستر شخصی به آنجا رفت و یک عروسی بسیار به یاد ماندنی برپاکرد. مرد گریان پابوسش شد که آرزوی زندگی اش برآورده شده بود. امروز ۶۱ سال از مرگ این زن بزرگوار میگذرد.
قمرالملوک وزیری با همه شهرت در زمان اوج, بیچیز از دنیا رفت. او در بخشی از وصیت نامهٔ خود نوشته‌است:
«... من مرده‌ام اما خاطرهٔ حیات هنری‌ام نمرده‌است. وقتی که تو، این درددل‌های مرا می‌خوانی، من زیر خروارها خاک سرد و سیاه خفته‌ام. دیگر از حنجرهٔ خشکم صوتی برنمی‌خیزد و دنیایم تاریک و خاموش است اما روحم عظمتش را از دست نداده و هنرم را بنده زور و زر و خیانت نکردم. مطمئنم کسی بعد از مرگم، از من بدگویی نمی‌کند. من هیچ ثروتی ندارم، اما دل‌های یتیمانی را دارم که به خاطر مرگم از غم مالامال می‌شوند. چشم‌هایی را دارم که در فقدانم اشک می‌ریزند. همان‌هایی که با پولم پرورش یافتند، شوهر کردند، داماد شدند و به جای اینکه جایشان در مراکز فساد و زندان باشد، انسان‌های خوشبختی هستند…»
با وجود رقابت با ملوک ضرابی و روح‌انگیز، دوستی بین آن‌ها وجود داشت. ملوک ضرابی دربارهٔ وی گفته‌است: «قمر زیاد من و امثال من را جدی نمی‌گرفت. خود را بالاتر از ما می‌شمرد. البته بالاتر هم بود. میان ما بیشتر رفاقت بود تا رقابت».
بنان در وصف قمر الملوک گفته: «قمرالملوک ام کلثوم ایران است.»
در میان روشن‌فکران و قلم‌به‌دستان نیز اشعاری برای قمرالملوک سروده شده‌است و مقالاتی تحسین‌آمیز بر کنسرت‌های او نوشته‌اند. او نیز شعر شاعران نام یافته را در کنسرت‌های خود به کار می‌گرفت و برخی از اجراهای خود را به آنان تقدیم می‌کرد. عارف قزوینی، ایرج‌میرزا و تیمورتاش وزیر دربار، شیفته او شده بودند.
Comments