قفس آزادگان

قفس آزادگان

در دل آزادگان کی باشد آرامی به کس

زادگاه و میهنت چون گشته همچون یک قفس

گرچه اکنون این پلیدان خون مردم میمکند

وقت آن آید که مردم گشته قاضی، دادرس

هر طرف پر گشته مزدوران پست و حیله گر

وزوزی در گوش میآید چو زنبور و مگس

تا به دل مهر است به خاک و سرزمین و ریشه ها

بر دماوند و خزر بر لوت و کارون و ارس

گرد هم آییم و این ظلم و ستم پایان دهیم

این تجاوزها ، شکنجه ، بند و زندان بوده بس

با ستمکاران کنیم پیکار ما از جان و دل

قطره ای گر مانده در رگها و گر هست یک نفس

تا به کی بنشسته خاموش در دل خاشاک و خس

میهن آزادگان تا کی بماند چون قفس

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) خرداد ۱۳۹۰