سوگند

سوگند

دلها پر از اندوهند ، جانها همه پر دردند

بسیار شنیدیم ما ، افسانه که بس تلخند

کی رفت ز یاد من، هر بار از آن ترفند

سوگند بر ایرانم ، برمیهن مان سوگند

یاد آر ز هم میهن ، یاد آر ز هر فرزند

آن پیکر خونین را ، امروز کجاست دلبند

گر متحدیم از جان ، گردیم همگی خرسند

پیروز شویم با هم ، بر هموطنم سوگند

بویی که ز آزادی ، این دم به هوا آکند

خرداد و تیر، بهمن ، آذر شده یا اسفند

برپا همه در ایران ، آزاد شویم هم بند

پیکار گران بر پا ، آورده به یاد سوگند

آزاده دل و هشیار، روزی چو به خاک افتند

بسیار به پا خیزند ، در خاک چو میرویند

گردیم رها از بند ، از هر ستم و روبند

برماست که یاد آریم ، از قدرت آن سوگند

در گوشه ای از میهن ، امروز اگر سبزند

از خون دلیران است ، آزاده دلان سرخند

اندیشه شود آزاد ، آزاده زند لبخند

هر روز اگر بر پا ، بر پا همه با سوگند

چون روز نبرد آید ، یاد آر چه میگویند

یاد آر ز پیمانها ، یاد آر چه میجویند

داریم چو ما از جان ، با میهن خود پیوند

درهم شکنیم آن روز،این ظلم و ستم سوگند

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) اسفند ۱۳۹۰