ستودنی -٢- فرزند کجایی ای پاره جان از تو کنون هست صدایی از درد صدایت به تنم نیست نوایی ای جان من آکنده ز جانت تو کجایی بر هر نفسم تازگی و شور هوایی خواهم که بدانم که شجاعی و به پایی آزاده و انسان و پر از مهر و جلایی گر چهره من زرد شد از رنج جدایی با یاد تو جانم شده همواره طلایی بی آب و غذا مانده به بند، نیست خدایی بر جان و تن من تو فقط آب و غذایی با هر نفست بر تن آزرده دوایی لبخند تو آرد به تن خسته شفایی این میله زندان نزند حرف نهایی فردا به وطن هدیه ز توست مهر و رهایی ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) آذر ١٣٩١
Comments