رجز خوانی ناصرالدین شاه

رجز خوانی ناصرالدین شاه

ناصر الدین شاه روزی که هوا بود بس سرد

شوق دیدار زمستان هوس گردش کرد

گفت آماده کنند اسب و درشکه درحال

گرم کردند چو اتاقک شده شه بس سرحال

شه نشست داخل آن با دو نفر سوگلی اش

گرم و شاد داده سر آواز خوش و بلبلی اش

مردک لاغر و بیجان که درشکه میراند

در هوای یخ و لرزان چه سرودی میخواند

شاه لم داده در آنجا و چه خوش از گرما

گفت با مردک بیجان تو بگو با سرما

شاه هرگز نکند خورد برایت تره ای

خود ولی محو تماشا شده بر منظره ای

شاه بود گرم رجز خوانی خود چون شادان

قمپزی داده و خوش مانده از آن همراهان

مردک یخزده گفتش به صدایی لرزان

گفته سرما که شه است امن در این یخبندان

گفته اما به من پیر و حقیر , پست و زبون

من بگیرم تو پدر سوخته را گرچه کنون

از رجزخوانی یک دولت بی مایه و پست

سفره خالی و پر درد همان بوده که هست

ا.ه.ل.ایرانی -اهلی - تیر ماه ۱۳۹۹

کالسکه ناصری قدیمی ترین کالسکه سلطنتی در کشور است. این کالسکه به سفارش ناصرالدین شاه قاجار در کارگاه «واگن فابریک» در وین ، حدود ۱۳۰ سال پیش ساخته شد. این کارگاه، کالسکه های سلطنتی زیادی را برای دربار پادشاهان مختلف در سراسر جهان ساخته و هنوز هم به فعالیت خود ادامه می دهد. رنگ اولیه کالسکه لاکی و زرشکی بوده که در دوره پهلوی به رنگ مشکی و طلایی درآمده است.

وقتی که ناصرالدین شاه در شاه عبدالعظیم ترور شد، او را به حالت نشسته در داخل همین کالسکه گذاشته و به کاخ گلستان بردند تا عموم مردم به کشته شدن شاه پی نبرند. شاهان بعد از ناصرالدین شاه در مراسم رسمی و مذهبی از این کالسکه استفاده کرده اند. بیشتر قسمتهای این کالسکه از چوب ساخته شده است. این وسیله نقلیه در موزه خودروهای تاریخی ایران نگهداری می شود.

منبع: سایت موزه خودروهای تاریخی ایران