دو روز هستی

دو روز هستی

گیتی چو دو روز است ، شویم ما بر پا

با هستی خویش ، پیش رویم بی پروا

یک روز به کام است و خوش هستند جانها

یک روز به زیر آمده ، جان است رسوا

گه خوش به هوای پاک ، کنار دریا

گه مانده به زیر برف و یخ در سرما

گه بر تو شود سخت چو سنگ خارا

گه با تو و زندگی شود خوش آوا

گر مانده به جا سیاهی از این شبها

امید رها مکن که آید فردا

گر هست به کام و بر تو باشد سودا

خود خواه مشو که هیچ نیست پا بر جا

آید چو به پایان و نباشد مانا

یک نام نکو چه به که ماند از ما

ا.ه.ل. ایرانی (اهلی) بهمن ۱۳۸۹