ما غنچه های گلزار ، بشکفته در بارانیم
از ریشه های توفان ، فرزندان ایرانیم
دزدیدند چونکه مامان ، این دم ما در زندانیم
با اشک و با لبخند ها ، زندان را میلرزنیم
در حسرت از یک پرواز در رویا چون مرغانیم
بر بال خود مادر را ، چون ما داریم شادانیم
پر میکشیم از اینجا ، آزاد از این هذیانیم
در مهد مهر و امید ، خوشحالیم و شادانیم....
اهلی
Comentários