در اعتصاب و بی غذا
در سه روز اول یک اعتصاب و بی غذا
قند خون آرد به جان خسته نیرو و قوا
بعد از آن نوبت رسد بر چربی و اندام ما
ذره ذره میرود از تک تک ماهیچه ها
اندک اندک گر رسد نوبت به مغز و ریشه ها
کی دوباره این تن و جان میشود چون ابتدا
پاره های تن روند از جان ما تا انتها
ذره ذره میرود تا روح و جان از تن جدا
درد دوری از عزیزان ، درد و رنجی بی دوا
کنج زندان سیاهی و نهان در انزوا
در نبرد با ستمکاران و پیکار بقا
تا شود از دشمن انسانیت ها او رها
هم وطن تا کی نشینینم دست بر دست بی صدا
دست هم گیریم و یادش بوده و گردیم به پا
تا به کی آزادگان با جان بپردازند بها
تا به کی بنشسته خاموش ما جدا از ماجرا
کی رسد سودی به کس گر بر تن است رخت عزا
کی رسد سودی به کس بنشسته یا گرم دعا
بس شد ای آزاده این دم اعتصاب بی غذا
زندگی کن تا عزیزانت و میهن پر قوا
ا.ه.ل. ایرانی (اهلی) آذر ١٣٩١
Kommentare