خوشم یا ناخوشم

خوشم یا ناخوشم در شب یلدا ، شب نوروز و شبهای خوشم من نمیدانم چرا اینگونه مست و ناخوشم از زمین و آسمان همواره اینست پرسشم حکمت خلقت ندانستم ، بکن فرمایشم کی روا باشد که من سر را نهم بر بالشم بی خیال از درد هم میهن و خوش از گردشم درد هم میهن دریغا میزند چون آتشم گرچه میسوزم کجا درد است مرا از سوزشم بر دو زانو هستم این دم تا پذیری پوزشم از دلیران وطن من طالب بخشایشم من طرفدار خردمندی و عقل و دانشم با سیاهی در نبردم من و اهل چالشم لحظه ای شادم اگر, کی گشته این آرامشم درد هم میهن به جانم چون دهد فرسایشم بر دو بال آرزوها و خیال چون سرکشم سوی خاک میهنم همواره با آن پر کشم بهر آزادی سراپا من تلاش و کوششم من به یاد کاوه هستم یا به یاد آرشم من کجا اصلاح بجویم من چه اهل سازشم چون سراپای وجودم همره با جنبشم گرچه میبارم ز چشمانم ، مرنج از بارشم گر که انسان من نباشم پس کجا هست ارزشم در شب یلدا ، شب نوروز و شبهای خوشم من نمیدانم که آیا من خوشم یا ناخوشم ا .ه ل ایرانی (اهلی) یلدای ۱۳۹۰

چه شود این شب یلدا گر نباشد که برای همگان

شده میهن چو پر از رنج و درمانده چو ما دل نگران

گرچه دانم که رسد روز رهایی چو به پاییم من و تو

من و تو زنده بداریم که بماند و رسد بر دگران

اهلی

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151833701298327&set=a.494707493326&type=3&theater