خورشید فروزان

خورشید فروزان

در این دوران تاریکی و در این وقت بحران

نباید برده از یاد نور خورشید فروزان

به جرم فکر و اندیشه، به جرم شور و ایمان

فتادند دوستان ما کنون در بند و زندان

و ماندیم بی خبر این دم اگر ما اشک باران

بیا از اشک خود آریم پدید دریای طغیان

مبر از یادخود آزاده را ای اهل وژدان

بیا با هم بجوییم و خبر گیریم ز یاران

اگر بر پا شویم ما همچو یاران ای دلیران

شود آزاد و آباد بار دیگر ذره ذره ، خاک ایران

به پا خیزیم همه با هم کنون نو کرده پیمان

بساط ظالمان برچیده و از ریشه ویران

رها باشیم ز بند و ظلم و تاریکی و هذیان

رسد یکبار دیگر چو نکه خورشید فروزان

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) آذر ۱۳۸۹

این سروده در رابطه دوستانی بود که به نام خورشید فروزان فعال بودند و دتگیر شدند و شوربختانه هرگز از آنها نشنیدیم