جنگ عراق و ایران
- laksariamir
- Sep 25, 2020
- 5 min read
یادی از جانباختگان پاک جنگ هشت ساله ایران و عراق که در آستانه روز جهانی صلح, در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز شد و صدها هزار کشته, صدها هزار زخمی و میلیونها زندگی ویران شده به ارمغان آورد
....
جنگ عراق و ایران
ننگیست به آدمیت , داغیست به نام انسان
دردی بدون درمان , جنگ عراق و ایران
این دم قلم به دستم , گردیده سست و لرزان
شرم است و درد به جانم , زان گشته ام پریشان
گم شد چو در سیاهی , انسانیت و وژدان
افتاده بیگناهان , جان داده صد هزاران
در بازی سیاست , ای بس که گشته قربان
وز جنگ این دو شیطان , بیگانه گشته شادان
با حیله های پنهان , از هر دو سوی میدان
از رهبران فاسد , ما گرچه برده فرمان
عاجز شدیم و داغان , در دام شوم اینان
گردیده زندگانی , نابود و مفت و ارزان
پر شد به کوه و دامان , از لاشه های بی جان
بر پاره های انسان پر گشت ز مرده خواران
دزدی تجاوز و قتل , شد ارمغان چه آسان
با نام خاک و کشور , یا نام دین و ایمان
این جنگ حاکمان بود , غارتگران و دزدان
این جنگ ریشه ها بود از لابلای بنیان
این جنگ زور و قدرت , از حق نشد فروزان
جنگی نبود ز مردم , آغاز تا به پایان
حاصل چه بوده از آن , در جنگ بین دیوان
جز مردمان نالان , جز مادران گریان
جز سفره های بی نان , زحمتکشان حیران
جز دشمنان خندان , بر سرزمین ویران
در این هوای مسموم , دانا اسیر نادان
گم شد خرد و برهان , گم شد صدای وژدان
ای بس به نام این جنگ , کشتند و کرده پنهان
هر جا صدای حق بود , افتاد به بند و زندان
از عمق این سیاهی , پندی شود نمایان
در راه خاک میهن , بر پا شوند دلیران
جان گر رسیده بر لب , آید زمان عصیان
آزادگان میهن , آماده اند به طغیان
جان داده اند به میهن زنهای پاک و مردان
جان داده بس عزیزان , بشکسته تن , جوانان
یادی کنیم از آنان , یادی کنیم ز پاکان
گردیده میهن ما , از جان خود نگهبان
هم میهنان هشیار , ای مردم خروشان
برماست تا دوباره , نو کرده عهد و پیمان
ننگیست به آدمیت , داغیست به نام انسان
دردی بدون درمان , در میهن ما ایران
ا.ه.ل ایرانی -اهلی- شهریور ۱۳۹۲
جنگ هشت ساله ایران و عراق که در آستانه روز جهانی صلح, در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز شد, صدها هزار کشته, صدها هزار زخمی و میلیونها زندگی ویران شده به ارمغان آورد . در این روز درگیری‌های پراکنده مرزی دو کشور با یورش هم‌زمان نیروی هوایی عراق به ده فرودگاه نظامی و غیرنظامی ایران و تهاجم نیروی زمینی این کشور در تمام مرزها به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد هرچند مقامات عراقی معتقد بودند که جنگ از ۱۳ شهریور ۱۳۵۹ برابر با ۴ سپتامبر ۱۹۸۰ با حملات توپخانه‌ای ایران به شهرهای مرزی عراق آغاز شده‌است.
پس از ۱۳۵۷ قدرت نظامی ایران بسیار کمتر شد. از جمله دلایل این, پس دادن ۳/۵ میلیارد دلار سلاح خریداری شده از آمریکا بدون پس گرفتن پول پرداخت شده , کاهش بودجه و هزینه ارتش, و کاهش سایز ارتش بعد از نوژه، که بسیاری از افسران بلندپایه ارتش تصفیه شدند بوده .
جنگ ایران و عراق یکی از مهم‌ترین برخوردهای نظامی دوران معاصر بود، زمانی که این جنگبا تأثیر بر کشورهایی که بیشترین ذخایر نفتی جهان را داشتند, بیش از پیش منافع دیگر کشورهای جهان را تهدید کرد, بیگانگان تنها پیروزی را در پیروز نشدن هیچ کدام از دو حکومت دیکتاتوری و برهم‌خوردن ثبات و توازن قوا در منطقه میدیدند.
در ابتدای جنگ عراق با غافلگیری موفق شد بخش‌هایی از خاک ایران از جمله شهر خرمشهر را اشغال کند. ایران در سال‌های دوم و سوم جنگ موفق شد بیشتر مناطق اشغالی از جمله خرمشهر را آزاد نموده و از سال ۱۹۸۴ جنگ را به داخل خاک عراق بکشاند. ایران در فوریه ۱۹۸۶ موفق به تصرف فاو یکی از مهم‌ترین بنادر صدور نفت عراق شد و در ۸ ژانویه ۱۹۸۷ عملیات عظیمی به نام کربلای ۵ را برای تصرف بصره دومین شهر بزرگ عراق به انجام رساند که در جریان آن ۶۵ هزار سرباز ایرانی و ۲۰ هزار عراقی کشته شدند.
پس از آزادسازی خرمشهر شرایط بسیار مناسبی برای پایان دادن به جنگ فراهم شده بود. جدا ازهیئت‌های میانجی برای صلح و قطعنامه ۵۱۴ شورای امنیت که تأکید به برقراری آتش‌بس و قطع عملیات نظامی داشت، صدام حسین نیز خواستار آتش‌بس بود و قطعنامه مذکور را پذیرفت. اما جمهوری اسلامی آن را رد کرد و بر خلاف نظر فرماندهان ارتش خواهان ادامه جنگ بود و با وعده کلید بهشتی بسیاری از جوانان این مرز و بوم را به کشتارگاه فرستاد تا دولت اسلامی را در عراق توسعه بدهد که البته چند سال بعد و پس از کشته و زخمی شدن صدها هزار میهن پرست دیگر, و فشار دولتهای خارجی, مجبور به پذیرش آتش بس شد.
پس از رد اولیه آتش بس ، جنگ نفتکش‌ها با حملات دو طرف به سوی کشتی‌های غیرنظامی در خلیج فارس آغاز شد. کشتی‌های کویتی یکی از اهداف مورد علاقه ایرانی‌ها بودند. که کشتیرانی بین‌المللی را در معرض خطر قرار داد و زمینه مداخله مستقیم شوروی و آمریکا را فراهم کرد به‌طوری‌که هر دو از قطعنامه‌های شورای امنیت که از دو طرف جنگ درخواست آتش‌بس داشت، حمایت می‌کردند.
دراین جنگ هزاران کودک و زن زخمی و کشته شدند, و زنان هم بسیار نقش گسترده و بزرگی داشتند. جدا از صدها هزار معلول جسمی و روانی و صدها هزار کشته نظامی و غیر مسلح , که بیشتر ایرانی بودند, آواره و بیخانه شدن صدها هزار, , ویرانی خانه ها , تاسیسات , شهرها , و صدمه شدید اقتصادی , کمکی شد به هر دو حکومت تا چنگال خود را بر گلوی مردم محکم تر کنند و جوازی شد بر خوقن بیشتر, کشتار و زندانی کردن مخالفان, بدون نیاز به هیچ بهانه. آماربین‌المللی خسارات اقتصادی ایران در این جنگ را نزدیک به ۶۳۰ میلیارد دلار میدانند ، جمهوری اسلامی میزان این خسارات را یک هزار میلیارد دلار می‌داند که البته این جدا از پولهای اختلاس شده یا در بانک های خارجی مخفی شده هست.
جمهوری اسلامی نه خسارت جنگی گرفت, نه رژیم صدام را سرنگون کرد و نه حکومت اسلامی را به عراق توسعه داد.
این جنگ هشت ساله حتی از جنگهای جهانی طولانی تر بود! از نظر اقتصادی و نظامی و تلفات برای هر دو کشور یک فاجعه بود. دولتهای بیگانه از غرب و شرق و در خاور میانه هر یک تا جای ممکن از این جنگ بر مبنای منافع خود بهره برداری کردند . فروش اسلحه از شوروی, آمریکا و اروپا و اسراییل به هر دو حکومت دیکتاتوری ادامه پیدا کرد و بهای آن تضعیف اقتصاد و قدرت هر دو و جانهای پاره پاره صدها هزار نفر مردم زحمتکش و بینوا بود که در دام سیاستهای خودخواهانه و پلید هر دو رژیم پرپر شدند.
اگر روسیه , آمریکا , کشورهای عربی, و غرب براستی قصد از میان برداشتن کامل هر یک از این دو حکومت را داشتند میتوانستند از فرصت بهتر استفاده کنند. چنانچه سقوط صدام را چند سال دیرتر دیدیم. در واقع یک خواسته اصلی کشورهای غربی این بود که هیچ یک از ین دو پیروزی نداشته باشند. در پایان جنگ, نفرات مسلح هر دو کشور نزدیک به دو برابر شدند, با وجود صدها هزار زخمی و کشته اما جالب اینکه, تعداد تانکها, هواپیما ها و هلیکوپترهای جنگی ایران بسیار پایین آمد, ولی در عراق با کمکهای دولتهای بیگانه, نزدیک به دو برابر شد.
با درود به همه میهن پرستان مبارز, و جان باختگان و سوختگان این جنگ شیطانی, و با درود به مردمان قهرمان استان های مرزی , مرزبانان این مرز و بوم.
به امید آنکه تنها نبرد انسانها و هم میهنان ما, برای آزادی, آزادگی و حق یکسان انسانها باشد.
Comments