تازیانه

تازیانه

گرچه بسیار است تلخیها و ظلم در هر زمانه

نیست جایی در زمان ما برای تازیانه

میشود جان لحظه لحظه، پاره پاره، وحشیانه

میزند دژخیم چون شلاق خود را ماهرانه

ضربه هایی از تنفر، نقش بر جان، ظالمانه

نیست انسانی و کی باشد روا از آن یگانه؟

مانده بر جا، ناامید با ناله هایی عاجزانه

اشک در چشمان و جوید ، چهره های دوستانه

یک طرف ظالم دلان در جان میهن خائنانه

بی گناهان بر سر دار و به زندان بی بهانه

یک طرف هم جیره خواران ، هرزه گو و چاکرانه

بوده جمعی سر بسوی آسمان و عارفانه

بوده اما، سربلندان، کو به پا از هر کرانه

خوانده از آزادی و حق ، هر زمان با هم ترانه

گرچه بس در خون فتادند، با ندایی عاشقانه

نامشان در قلب هر آزاده ای شد جاودانه

نیست هرگز، ظلم و تبعییض و ستمها منصفانه

نوبت ماست تا بیابیم، چاره هایی عاقلانه

در نبرد حق و ناحق ، گر شویم با هم روانه

این زمان فریاد گردیم، نیست جای تازیانه

ا ه ل. ایرانی (اهلی) شهریور ۱۳۸۹