تا کی کنم مدارا

تا کی کنم مدارا

من با چه کس بگویم , این مرگ بیصدا را

من مانده مست و حیران , تا کی کنم مدارا

لعنت به هر که آورد , ترفند آیه ها را

از ما گرفت چو خورشید , آورده سایه ها را

از درد و از تباهی , شاکی شدم خدا را

گر بوده یک خدواند , بس کن تو این ادا را

بس کن تو این سیاهی , این ظلم نابجا را

گر نیستی که بدرود , پایان رسد جفا را

با نام دین و ایمان , آورده تیشه ها را

از نفرت و ستم ها , آلوده ریشه ها را

آورده دین ما را , آورده این بلا را

افیون باور آسان , آکنده مبتلا را

آورد به تخت قدرت , مردان بی حیا را

آورده فقر و محنت , آورده هر ریا را

ویرانه کرده گلزار , پژمرده غنچه ها را

بشکسته خانه ها را , آزرده بچه ها را

تا کی رسد به دارا , مهتاب عهد تارا

بر سفره های بی نان , پر گشته سنگ خارا

هر کس که سهم ما داد , آورده بینوا را

پر کرده جیب خود را , پر کرده جیب دارا

نان شد گران و سودی , کی بوده نانوا را

جان و خرد بیازرد , پنهان نمود دوا را

دیگر نفس نمانده , گم کرده ایم هوا را

دیگر کسی نخواهد , این کیش ناروا را

مرزی اگر نبوده , این ظلم و اشتها را

برماست تا بیابیم , آخر و انتها را

من با که پس بگویم , تا کی کنم مدارا

ما انقلاب کردیم , یا انقلاب ما را

ا.ه. ل ایرانی -اهلی- مرداد ۱۳۹۹

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10160119021918327&set=a.494707493326&type=3&theater