با هم کنیم پروازی

با هم کنیم پروازی

دارم کنون رویایی ، خوانم کنون آوازی

تا بر فراز دریا ، با هم کنیم پروازی

پرواز من از شادیست، انسانیت، آزادیست

آواز من ز مهر است،در سینه دارم رازی

بازی دلت چو خواهد ، راهت جدا ز من هست

در راه بازی تو ، کی من شوم همبازی

با من مگو سخن تو ، از مهر و عهد و پیمان

چون گشته ای تو این دم ، اینگونه از خود راضی

داری کلاهی در دست ، مگذار بر سر من

بگذار بر سر خود ، کن آن کلاهت قاضی

بس کن حسد و کینه ، این خصلت دیرینه

در بازی حسادت ، همواره چون میبازی

نادانی است، خرد کو ، خودخواهی است، کجا مهر

این زهر کینه خود ، بر من چه می اندازی

من میروم به راهم ، کی بشنوی تو آهم

من با تو کی برقصم ، هر دم زنی چو سازی

بس کن ز دشمنیها ، بس کن سرود تنها

بر خود دمی نظر کن ، تا کی به خود مینازی

پایان بده نادانی ، پایان بده خود بینی

گر در پی آغازی ، آغاز کن خودسازی

ای آنکه انسان هستی، چشمان خود چه بستی

دستی بده بدستم ، باید کنیم نوسازی

سر داده ام سرودی ، سر داده ام آوازی

بر بالهای انسان چون میکنم پروازی

ا.ه.ل ایرانی (اهلی) دیماه ۱۳۹۰