اهل ایرانم

اهل ایرانم

من امیر اهلی ایرانی ام

مهر میهن حاصل ویرانی ام

هرزمان این مهر میهن بیگمان

شد دوای هر شب توفانی ام

سجده کردم خاک میهن را ز عشق

خاک میهن هست بر پیشانی ام

با سرود سینه من هموطن

شد خبردار از غم پنهانی ام

وین خبرهای سیاه از میهنم

موجب آزار و نامیزانی ام

از دلیران و شجاعان وطن

گشته رنگین ساحل مرجانی ام

گشته همدست خائنین ، بیگانگان

ننگ و زنجیر تا شود ارزانی ام

من کجا ایرانی ام زین آب و خاک

تا اسیر جهل و بی وجدانی ام

تا به کی من در امید آسمان

دلخوش از آن هاله نورانی ام

تا به کی از دیدن رنگین کمان

مانده خوش این دیده بارانی ام

گر نشینم در سکوت و انتظار

شاید هست بیمهری و نادانی ام

یا که من همسفره ام با ظالمان

تا بنوشم خون هر قربانی ام

در سیاهی ها چو تنهایم چه سود

چون رسد آن لحظه بحرانی ام

اتحاد است چاره آزادگی

تا رود این غده سرطانی ام

همره آزادگان میهنم

در پی اندیشه ای انسانی ام

چون اسیر دشمنی شیطانی ام

من کجا آزاده و ایرانی ام

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) مهر ماه ۱۳۹۰