آذربایجان

آذربایجان

-----------

هست هر استان ایران در دل ایرانیان

شادمان هر دم چو آید نام آذربایجان

هر طرف فرهنگ و تاریخ از زمان باستان

از هنر ، آیین و آزادی ، سراسر داستان

ملک زرخیز و به حق هست آذر آبادگان

آتش میهن چو گردیدند در آنجا دیده بان

گشته چون دروازه و راهی به هر سوی جهان

آورد اندیشه های نو به میهن بی گمان

بوده و باشد همیشه محفل دلدادگان

محفل میهن پرستان، محفل آزادگان

ایستادند این دلیران بر علیهه ظالمان

حاکم ظالم و یا بیگانگان و نوکران

زین سبب از داخل و خارج نبودند در امان

گشته چون بازیچه دست سیاست پیشه گان

فتنه کاران دست اندر کار بودند هر زمان

دست مزدوران بیگانه همیشه در میان

گه به نامی از دموکراسی و گه همسایگان

دست ناپاکی ست اندر کار از بیگانگان

گرچه دیر و زود گردند فتنه ها بر ما عیان

آن زمان بینی تو دندانهای تیز خائنان

مانده آذربایجان و مردمانش جاودان

همچو آواز و سرودی، همچو شعر شاعران

مردمی میهن پرست و مردمانی قهرمان

پر ز عشق و هر زمان در راه میهن داده جان

مهد بابک بود و مهد باقر و ستار خان

سرخی خون دلیران سرخ کرد بس جامگان

گر که گمنام یا که نامی ، یک پیام از مردمان

هر زمان میهن پرستی هدیه بود و ارمغان

ترکهای آذری، این خلق ایران زادگان

در کلام حق و آزادی همیشه هم زبان

در میان خاک پاکش نیست جای هرزگان

جاودان ماند همیشه ، نام آذربایجان

ا. ه. ل. ایرانی (اهلی) شهریور ۱۳۸۹