آتشی در زیر خاکستر به پاست

آتشی در زیر خاکستر به پاست

-------------------------------------

گرچه این دم میهن ما در سیاهی مبتلاست

عهد ظلم حاکمان هم عاقبت چون خاک پاست

اشکریزان هر طرف میهن پرستی بی دواست

در پی آزادی و درمان و راه چاره هاست

گرچه پر از قطره های ناتوان اشک هاست

میشود دریا اگر این قطره ها بی انتهاست

این زمان وقت شکوفایی خشم قطره هاست

مژده آمد ، آتشی در زیر خاکستر به پاست

این زمان وقت به پا خیزی آن بنشسته هاست

وقت بیداری آن دلمرده ها و خفته هاست

لحظه پایان مرگ هر شعار و ادعاست

لحظه از خود گذشتن ها و خلقی بی ریاست

حسن نیت، احترامی گر که نیست باد هواست

تهمت و برچسب و فحاشی کجا راه رواست؟

در مسیر ما بسی چاه هست و ای بس چاله هاست

بسته بر ما، آتشی در زیر خاکستر به پاست

مؤمن اما همچنان دنبال اصلاح و شفاست

همچنان گرم عبادت ، یا نیایش یا دعاست

گویدت هر جا خدای آسمان با بنده هاست

چاره انسان همیشه آشنایی با خداست

راه دین و دولت از یکدیگر اما بس جداست

دین و دولت در کنار هم خطایی آشناست

مردمان در انتظار این شفا , بس سالهاست

درد پنهان ، آتشی در زیر خاکستر به پاست

گه سخن ها از جدایی ها و راه انزواست

بس و بسیار این جدایی ، حاصل از بیگانه هاست

حاصل از تزویر و دوز و حاصلی از فتنه هاست

این وطن کی جا برای هرزگان و هرزه هاست

هر چه فرهنگ است و تاریخ، یادگار از خلقهاست

ظلم و نا حقی به هر خلقی در ایران نا رواست

نیست کامل راه آزادی , چو ناحقی به جاست

خلق ایران، آتشی در زیر خاکستر به پاست

اتحاد تنها امید کودکان و بچه هاست

اتحاد چون نان و آب گشنگان و تشنه هاست

اتحاد راه رهایی ، تا که ایرانی رهاست

قدرت ما مردمان، ایران زمین را چشمه هاست

چون عمل ، هم در عمل ، هم در میان گفته هاست

ای وطن، ای میهن من، اتحادت پس کجاست؟

این زمان هم میهنان وقت سقوط اژدهاست

دست در دست ، آتشی در زیر خاکستر به پاست

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) مهر ۱۳۸۹