هیلا
آزاده وطن پرست و از جان برپا
زیبا و هنرمند و جوان است هیلا
در باغ وطن همیشه پر از گلها
کی بوده روا که مانده در بند تنها
در بند کنون زینب و نسرین، شیوا
گردیده به یاد یک به یک هم آوا
کشتند بسی چنان ندا یا زهرا
زحمتکش و آزاده ، ندار و دارا
کی هست گریزی ز ستم، کی حاشا
پر گشته ز فقر و اعتیاد و فحشا
چشم، گوش و لب بسته نشستیم برجا
تا آنکه رسیده نوبت ما اینجا
هستند اگرچه ای بسی بی پروا
شرم است که بس جدا شدند از دعوا
کی هست امیدی به رهایی ، فردا
تا مانده جدا ز همدگر ما دردا
هر گوشه گلی شکفته در این غوغا
هیلاست گلی که هست بس کم پیدا
همچون هیلا بلند باید سرها
تا باز کنیم سوی رهایی درها
پرپر شده گلهای وطن در غمها
آزرده تن و جان ,شده خون بس دلها
برپا خیزیم و مشت و سرها بالا
نوبت چو رسید به تک تک ما حالا
در زیر فشار و محنتی جان فرسا
آزاده به پا چو موج و بس سیل آسا
یاد آر ز رهروان و راهی والا
یاد آر تو این زمان دمی از هیلا
ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) اسفند ۱۳۸۹
هیلا صدیقی، شاعر ایرانی که روز شنبه ۱۸ دی ماه با قرار وثیقه از زندان شد، توضیحاتی درباره رفتار مأموران با وی و همچنین شرایط بازداشت دو روزه‌اش ارائه کرده است.
در مطلبی در صفحه فیس‌بوک خود در روز یکشنبه ۲۰ دی ماه چگونگی بازداشت خود در پنجشنبه شب به هنگام بازگشت به تهران در فرودگاه امام را توضیح داده است.
هیلا صدیقی گفته است که بازداشت او در ارتباط با پرونده جدیدی است که برای او تشکیل شده و دادگاه در غیاب او برای این پرونده رای صادر کرده است
این شاعر ایرانی نوشته است: «من شب اول را در انفرادی بازداشتگاه فرودگاه بودم و شب دوم را در بازداشتگاه شاپور، معروف به سیاه‌ترین محبوس زندانیان خطرناک در یک بند ۴ متری در کنار ۸ زندانی خطرناک (البته این اصطلاح مرسوم است و برای من همان افراد انسان‌هایی هستند با حقوق و ارزش خودشان که هنوز هم نگران سرنوشتشان هستم) با بد‌ترین و شنیع‌ترین رفتار انسانی، در حالی که ابتدا خود آگاهی شاپور نیز از پذیرش من در آنجا امتناع می‌کرد.»
هیلا صدیقی اضافه کرده است: «جابه‌جایی من در شهر با قفس صورت می‌گرفت و نظارت‌ها در حد نظارت بر یک جانی.»
خانم صدیقی از مسئولان دادسرای فرهنگ و رسانه، وزارتخانه‌ها و سایر ارگان‌های فرهنگی، همه هنرمندان و فعالان اجتماعی و مدنی هم صنفی‌های خواسته است تا از «حقوق اولیه و انسانی هنرمندان و فرهنگیان در هنگام بازداشت یا بازرسی قضایی، مناسب باشان و منزلت آنها » توسط دستگاه‌های انتظامی و قضایی دفاع کنند.
«نمی‌خواهم فعال سیاسی باشم»
هیلا صدیقی در بخشی دیگری از این مطلب خود تصریح کرده است که نمی‌خواهد فعال سیاسی باشد، هرچند که عرصه سیاسی در ایران آن قدر وسیع شده که «تمام فعالان اجتماعی و حتی هنرمندان را نیز در خود جا می‌دهد».
وی اضافه کرده است: «هرگز عضو هیچ حزب یا جریان سیاسی نبوده‌ام هرچند که در سالهای فعالیت انتخاباتی خود و در بسیاری از انتخابات‌های سیاسی گرایشم را نسبت به یک جریان که آن را به راه خود نزدیک‌تر دیده‌ام نشان داده‌ام اما هرگز به هیچ چهره سیاسی و هیچ گروه و جریان سیاسی تعهد یا وفاداری برای همیشه ندارم.»
هیلا صدیقی در انتخابات سال ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی حمایت کرده بود.
این شاعر ایرانی با این حال می‌گوید، اکنون تنها به «آبادی و آزادی سرزمین» و «حقوق انسانی تمام مردم» تعهد و وفاداری دارد.
خانم صدیقی در عین حال گفته است که «از فعالیت های انتخاباتی خود از انتخاب‌های خود و از همراهی با جریان اصلاحات پشیمان» نیست
Comentarios