بذر

بذر

ماه بهمن بود در یک سوی دهر

جنبشی آمد به جان در کوه و شهر

با امید از یک تغییر بر ضد جبر

کاشتند در خاک آن جنگل ز بذر

در پی پیروزی مردم و فجر

جان خود دادند و رفتند پای قبر

در نبرد با تفاوتها و فقر

کرده آکنده هوا از بوی عطر

لحظه ای شد پر تلاطم قلب بحر

گرچه راهش منحرف شد وقت جزر

گرچه نوشیدند همه یک جام زهر

گرچه افتادند به دام و بند و زجر

خونشان جاری شد اما یافت اجر

آب داد اندیشه ها را همچو نهر

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) بهمن ۱۳۸۹